Εκλογές & Καλή Χρονιά!

Ή καλή χρονιά και εκλογές; Να το ερώτημα. Ανάλογα με την σειρά που θα βάλουμε τις λέξεις έχουμε και τις ανάλογες προτεραιότητες. Αν πάρουμε τον τίτλο του άρθρου είναι προφανές ότι βάζουμε πάνω απ’ όλα στην ζωή μας και στην κοινωνία τα πολιτικά μας πράγματα δηλαδή τις εκλογές. Αν δεχτούμε το δεύτερο μέρος, «καλή χρονιά και εκλογές», τότε οι προτεραιότητες αλλάζουν και μπαίνει μπροστά η ζωή και η κοινωνία εις βάρος της πολιτικής. Η πολιτική δηλαδή να υπηρετεί την ζωή και την κοινωνία.

Θα μπορούσε να σημειώσει κάποιος ότι το δίλλημα είναι πλασματικό και αυτό γιατί ως αντικειμενική πραγματικότητα η πολιτική είναι ο καθοριστικότερος παράγοντας για την ζωή και την κοινωνική πρόοδο. Τη θέση αυτή την δέχομαι και εγώ. Το θέμα όμως είναι ότι τα δύο πράγματα μπερδεύονται και στο βωμό των εκλογών θυσιάζεται η κοινωνία γιατί ο τελικός σκοπός μέσω των εκλογών είναι η κατάκτηση της εξουσίας και όχι η πρόοδος της κοινωνίας.
Κατ’ αρχήν όλοι μας ζητούν να ψηφίσουμε τον μεν ή τον δε γιατί έτσι θα σώσουμε το λαό και το έθνος. Κανείς δεν μας δίνει μια πειστική δικαιολογία γιατί θα πρέπει να τον ψηφίσουμε. Γιατί ο κάθε υποψήφιος βουλευτής να θυσιάζει 50, 100 και ίσως και 200 χιλ. ευρώ για να μπει στην Βουλή; Είναι τόσο κουβαρντάς για τα συμφέροντα του έθνους; Κουβαρντάδες για τα συμφέροντα του έθνους μπορεί να υπάρχουν, αλλά δυστυχώς για την χώρα και ευτυχώς για αυτούς, δεν θέλουν να μπλέξουν με αυτό που λέγεται πολιτική που δεν είναι τίποτα άλλο από τη δουλική εξυπηρέτηση νόμιμων ή άνομων οικονομικών συμφερόντων. Σήμερα λοιπόν που γράφεται το άρθρο, έγινε η τρίτη αποτυχημένη ψηφοφορία για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας με ταυτόχρονη προκήρυξη εκλογών εν μέσω πραγματικών ή σπεκουλαδόρικων ανησυχιών των «αγορών».
Αν δούμε, λοιπόν, κατάματα τα γεγονότα, ο ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως ως αξιωματική αντιπολίτευση, χρησιμοποίησε την εκλογή του Προέδρου για να εκβιάσει εκλογές. Θέλει κατ’ αυτόν τον τρόπο να πάρει την εξουσία για να βγούμε όπως ισχυρίζεται από τα μνημόνια, αλλά χωρίς να έχει παρουσιάσει κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο για την επιτυχία του στόχου του. Ο λαός θα τον ψηφίσει όχι με το μυαλό, αλλά με το τι θα τον συμβουλεύσουν τα κανάλια ή το τι θα του υπαγορεύσει το θυμικό του.
Αυτό είναι μια επικίνδυνη πρακτική. Επειδή δεν γνωρίζουμε προς τα πού πάει το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ όσον αφορά τα σοβαρά θέματα όπως χρέος, μνημόνιο, εξωτερική πολιτική κ.τ.λ. δικαιούμεθα να τρέφουμε έντονες ανησυχίες για την πολιτική του. Δίκαια κάποιος θα ισχυριστεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βάζει μπροστά τη λέξη εκλογές και μετά τη λέξη κοινωνία.
Από την άλλη πλευρά η συγκυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ χειρίστηκε τα πράγματα με ένα τρόπο που και αυτή έβαλε μπροστά την λέξη εκλογές αδιαφορώντας για την κοινωνία. Το ότι μοίρασε το πρωτογενές πλεόνασμα πριν τις δημοτικές εκλογές είναι μια μικροπολιτική και προσβλέπουσα στις εκλογές τακτική. Θα μπορούσαν να ιδρυθούν 33.000 επιχειρήσεις με τα λεφτά που μοιράστηκαν και θα είχαμε πραγματική μείωση της ανεργίας. Αντίθετα μοιράστηκαν στο βωμό της αγοράς ψήφων για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές.
Συνεχίζουν με τις κόκκινες γραμμές του Βενιζέλου για το μνημόνιο. Συνεχίζουν με τις δηλώσεις Σαμαρά για τέρμα στα μνημόνια. Έρχεται όμως η τρόικα και μας προσγειώνει. Νέο μικρό μνημόνιο, υλοποίηση των υπογραφέντων και όλοι κάνουν την πάπια για το θέμα. Σε αυτό το σημείο ο Σαμαράς φέρνει πρόωρα το θέμα της εκλογής του Προέδρου γνωρίζοντας εκ των προτέρων το αποτέλεσμα.
Μου κάνει εντύπωση το ότι δεν εξέλεγει πρόεδρος. Οι προϋποθέσεις υπήρχαν με ανεξάρτητους και ΔΗΜ.ΑΡ. Το ότι δεν είχε επιτυχία η εκλογή Προέδρου οφείλεται περισσότερο στον Σαμαρά παρά στους άλλους. Ο Σαμαράς είδε ότι είναι πολύ πιθανό να κερδίσει τις εκλογές και ήδη εμφάνισε τον κρυφό άσσο του που είναι η δημιουργία κόμματος από τον ΓΑΠ που θα διεμβολίσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ένα παιχνίδι που αποφάσισε να παίξει ο Σαμαράς με την ελπίδα ότι θα το κερδίσει.
Γενικά τι βλέπουμε λοιπόν; Ένας αγώνας για την διατήρηση ή κατάκτηση της εξουσίας. Γιατί να γίνεται αυτό, θα αναρωτηθεί κάποιος. Είναι προφανές ότι στον πυρήνα του ερωτήματος είναι τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που προσπαθούν να βρουν ερείσματα στην πολιτική ή και χωρίς να είναι παράξενο η πολιτική να εξυπηρετεί συνειδητά αυτά τα συμφέροντα. Ουδείς μέχρι τώρα έθεσε σε προτεραιότητα τα πραγματικά συμφέροντα του ελληνικού λαού που δεν είναι η αποπομπή της τρόικας και το αντιμνημόνιο, αλλά η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων που θα μας βοηθήσουν να βγούμε από το τέλμα. Η τρόικα και τα μνημόνια έφεραν κάποιες σημαντικές αλλαγές που όντως ήρθαν σε αντίθεση με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Βλέπε δαπάνες για την υγεία που όμως, όπως συνήθως συμβαίνει με το «ελληνικό ταπεραμέντο», πήγε στο άλλο άκρο. Μη ξεχνάμε και το χαράτσι που για πρώτη φορά αναγκάστηκαν οι πλούσιοι να πληρώσουν για να μη τους κοπεί το ρεύμα στις πισίνες και στα play rooms.
Κανένα από τα πολιτικά κόμματα δεν έχει παρουσιάσει ένα συνεκτικό και υλοποιήσιμο πολιτικό και οικονομικό πρόγραμμα για έξοδο από την κρίση. Η κυβέρνηση ό,τι μέτρα πήρε ήταν αποσπασματικά και χωρίς συνοχή και πάντα σύμφωνα με τις επιταγές της τρόϊκας. Η κυβέρνηση δεν παρουσίασε ποτέ κανένα συγκεκριμένο πρόγραμμα ούτε στο λαό ούτε και στην τρόικα όσον αφορά την αντιμετώπιση της χρόνιας κρίσης της ελληνικής κοινωνίας που δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά είναι πολιτική και κυρίως κρίση αξιών.
Οι μετριότητες σήμερα κυριαρχούν σε όλο το φάσμα της πολιτικής ζωής. Η παιδεία μας επιμένει στην μετριότητα αντί να βλέπει μπροστά και να τραβά σαν μπροστάρης την κοινωνική εξέλιξη. Η Ελλάδα είναι το μόνο κράτος που τα πολιτικά κόμματα εκβιάζουν με το πρόσχημα της εκλογής του προέδρου της δημοκρατίας για να γίνουν εκλογές και είναι το μόνο κράτος που η οποιαδήποτε αντιπολίτευση μετά τις εκλογές ισχυρίζεται ότι υπάρχει αναντιστοιχία λαού και Βουλής και ζητά να ξαναγίνουν εκλογές!!! Αυτά τα θέματα πρέπει να διευθετηθούν και αυτό θα μπορούσε να γίνει με την αναθεώρηση του Συντάγματος, η οποία δυστυχώς δεν θα γίνει.
Για να καταλήξω λοιπόν, το ελληνικό πρόβλημα δεν είναι τελικά οικονομικό, αλλά καθαρά πολιτικό. Η πολιτική σταθερότητα είναι το ζητούμενο. Αυτό όμως δεν το αντιλαμβάνονται τα πολιτικά κόμματα που χορεύουν τον σκοπό των ντόπιων μεγάλων συμφερόντων, τα οποία έχουν όφελος με την κατάσταση που επικρατεί στην χώρα.
Έχουμε γράψει πολλές φορές αυτά τα χρόνια του μνημονίου ότι το πολιτικό σύστημα πρέπει να εξαφανιστεί από την πολιτική σκηνή, να έρθουν νέες δυνάμεις από τον λαό που δεν θα έχουν βάρη από τα οικονομικά συμφέροντα.
Εύχομαι σε όλους και όλες καλή χρονιά με υγεία και ευτυχία!