O Μαραθώνιος δεν είναι άθλημα, είναι άθλος

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
O Μαραθώνιος δεν είναι άθλημα, είναι άθλος

Την Κυριακή διεξάγεται στην Αθήνα ο κλασικός Μαραθώνιος. Ο «Αυθεντικός» όπως λένε οι διοργανωτές του. Για να θυμίζει σε όλο τον κόσμο από πού ξεκίνησε. Εκτός από τους Έλληνες, 8.500 άλλοι δρομείς, άντρες και γυναίκες, προερχόμενοι από περισσότερες από 100 χώρες, θα έρθουν να τρέξουν σε όλες τις διαδρομές του.

O Μαραθώνιος της Αθήνας, ο “Αυθεντικός”, δεν είναι μόνο ένα αθλητικό γεγονός διεθνούς εμβέλειας, ένας δύσκολος αγώνας δρόμου για λίγους, μια σκληρή διαδρομή 42.195 μέτρων. Περισσότερο από ο,τιδήποτε άλλο, είναι η γέφυρα που ενώνει το θρύλο με την ιστορία και αναδεικνύει τη δύναμη της ανθρώπινης θέλησης και ψυχής. Αποτελεί μια δεξαμενή αξιών, κοινωνικής συνείδησης, περιβαλλοντικής ευαισθησίας, φιλίας και αλληλεγγύης, τώρα πιο επίκαιρη από ποτέ.»
Δεν είναι τυχαίο ότι οι συμμετοχές έχουν κλείσει από το καλοκαίρι! Συνολικά 18.500 άνθρωποι (1.000 περισσότεροι από πέρυσι) θα τρέξουν από το Μαραθώνα ως το Παναθηναϊκό Στάδιο. Στη διαδρομή που καθιερώθηκε προς τιμή του άγνωστου Αθηναίου οπλίτη, ο οποίος το 490 π.Χ. έτρεξε από το Μαραθώνα στην Αθήνα για να ανακοινώσει τη νίκη των Αθηναίων εναντίον των Περσών στη μάχη που διεξήχθη εκεί. Πρόλαβε να πει «ΝΕΝΙΚΗΚΑΜΕΝ» και στη συνέχεια έπεσε νεκρός από εξάντληση.
Αυτή είναι και η μεγαλύτερη δυσκολία του αγώνα. Να καταφέρει να τερματίσει κάποιος υγιής και αβλαβής. Αρκεί να πούμε ότι και οι επαγγελματίες αθλητές αφιερώνουν τις επόμενες μέρες στην «αποκατάσταση» του οργανισμού τους. Για κάποιον απλό δρομέα είναι αδύνατο να ξανατρέξει πριν περάσουν αρκετές μέρες. Με όρους ιατρικούς, η συμμετοχή είναι μια απίστευτη καταπόνηση του οργανισμού που οδηγεί στην εξάντλησή του. Υπάρχουν έμπειροι αθλητές που δεν καταφέρνουν καν να τερματίσουν!
Θεωρείται ένας από τους πιο δύσκολους Μαραθωνίους παγκοσμίως καθώς οι αθλητές καλούνται να διανύσουν και 10 χιλιόμετρα ανηφόρας. Διεξήχθη για πρώτη φορά το 1955 αλλά όχι με τη σημερινή του μορφή κι όχι με συστηματικό τρόπο. Από το 1983 γίνεται προς τιμή του βαλκανιονίκη και αγωνιστή της ειρήνης Γρηγόρη Λαμπράκη και από τότε ξεκινά η σημερινή του αρίθμηση. Φέτος είναι ο 35ος.
Η διοργάνωση έχει μικτό χαρακτήρα. Αφορά τους καλύτερους αθλητές του κόσμου για τους οποίους η νίκη ή το ρεκόρ (δύσκολο σε αυτή τη διαδρομή) στο Μαραθώνιο της Αθήνας αποτελεί πολύ μεγάλο τίτλο αλλά και απλούς, ερασιτέχνες δρομείς. Γι’ αυτό συμπεριλαμβάνει και αγώνες 5 και 10 χιλιομέτρων, δυναμικού βαδίσματος, παιδιών και Special Olympics.
Οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι οι μαραθωνοδρόμοι είναι κάποιοι πολύ γυμνασμένοι άνθρωποι, κάποιοι εξαιρετικοί αθλητές ή κάποιοι που έχουν σωματικά χαρίσματα. Ό,τι από τα προηγούμενα κι αν διαθέτει όμως κάποιος, δεν θα μπορέσει να τερματίσει εάν δεν διαθέτει ΘΕΛΗΣΗ και ΨΥΧΙΚΗ δύναμη. Αυτό είναι που ξεχωρίζει τους μαραθωνοδρόμους. Δεν είναι το σώμα. Είναι η θέληση. Τα πρώτα χιλιόμετρα τρέχει το σώμα. Από ένα σημείο και μετά αυτό δεν υπακούει, δεν «αισθάνεται», δεν κατευθύνεται. Εκεί πλέον ο αθλητής τρέχει με το μυαλό και με τη δύναμη της θέλησης. Είναι η κορυφαία στιγμή στην πορεία ενός μαραθωνοδρόμου. Είναι η στιγμή ή οι στιγμές που το σώμα του λέει «δεν μπορώ άλλο, δεν αντέχω» και το μυαλό και η θέληση λένε «μπορείς, μπορείς να τερματίσεις». Ακούγεται παράξενο για όποιον δεν έχει την εμπειρία, είναι όμως ανατριχιαστικό για όποιον το έχει ζήσει !
Η συμμετοχή στο Μαραθώνιο είναι μάθημα ζωής.
Γι’ αυτό και έρχονται άνθρωποι από όλον τον πλανήτη να συμμετάσχουν. Περισσότεροι από 51.000 άνθρωποι θα πάρουν μέρος σε όλες τις φετινές διαδρομές. Δεν ευελπιστούν στο μετάλιο, στη διάκριση. Έρχονται για να νιώσουν αυτές τις μοναδικές εμπειρίες. Για να ζήσουν το θρίαμβο της ανθρώπινης θέλησης!
Η Μαρία Πολύζου είναι η μεγαλύτερη Ελληνίδα μαραθωνοδρόμος. Μας εξηγεί γιατί δεν είναι απλά ένα αγώνισμα: «Η προετοιμασία ενός μαραθωνίου ξεκινάει πρώτα από το μυαλό και μετά καταλήγει στο σώμα. Ο οραματισμός στον τελικό στόχο και η νοητική προπόνηση είναι η αρχή για την ολοκλήρωση οποιουδήποτε προσωπικού άθλου. Όλα τα άλλα απλώς ακολουθούν. Εάν καταφέρεις να το δεις και να το τερματίσεις στο μυαλό σου, δεν θα συναντήσεις εμπόδια. Αλλά ακόμα και εάν συναντήσεις, θα μπορέσεις να τα υπερπηδήσεις και να φτάσεις στο τελικό στόχο σου. Ο τερματισμός στο μαραθώνιο δρόμο αξίζει την προσπαθεια.
»Ο μαραθώνιος δρόμος δεν είναι απλώς ένας δρόμος στην άσφαλτο αλλά ένας εσωτερικός δρόμος με τερματισμό την ψυχή σου!»
Αυτό ακριβώς! Πρόκειται για την υπέρβαση των ανθρώπινων ορίων. Με βιολογικούς όρους είναι απάνθρωπο. Με αθλητικούς όρους είναι άθλος. Με όρους πνευματικότητας είναι μια εσωτερική αναζήτηση του τί μπορεί να κρύβει ο καθένας μέσα του, πόση δύναμη έχει, πόσο σθένος διαθέτει. Όταν μετά από κάποια χιλιόμετρα το σώμα έχει εξαντλήσει τις δυνάμεις του, ο δρομέας ακουμπάει πλέον την ψυχή του και μόνο. Μένει γυμνός από σώμα, νιώθει ότι βγαίνει από αυτό, αγγίζει τα ψυχικά του όρια και γνωρίζει έτσι ένα μέρος της ανθρώπινης ύπαρξης του. Ίσως αν ζούσε σήμερα ο Αϊνστάιν να έβλεπε στην προσπάθεια του δρομέα την μετατροπή της ύλης σε ενέργεια, έγραφα κάποτε …
Η συμμετοχή σε μαραθώνιο και πολύ περισσότερο ο τερματισμός αποτελεί για κάθε άνθρωπο μία γενναία απόφαση και μία μεγάλη στιγμή. Για να καλύψει κάποιος τα 42.195 μ. θα πρέπει να έχει προετοιμαστεί κατάλληλα τουλάχιστον για 4-6 μήνες για να καταφέρει να τερματίσει υγιής και με αξιώσεις. Όμως όταν καταφέρει να τερματίσει ένα μαραθώνιο, έχει διανύσει όχι μόνο έναν αγώνα χιλιομετρικά αλλά έχει βιώσει έναν προσωπικό άθλο!
Ολοκληρώνοντας την απόσταση, έπαθλό σου είναι μόνο η χαρά και η ικανοποίηση ότι νίκησες τη διαδρομή, τους πειρασμούς, τα προβλήματα, τον εαυτό σου. Δεν έτρεξες κάποια χιλιόμετρα, έτρεξες 2.500 χρόνια ιστορίας.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή