Η Μύγα

Εκεί όπως έπινα καφέ,
εγώ ο Ισκαριώτης,
λάθρα η μύγα διάβαζε
κι έκανε το σταυρό της.
Α να χαθείς παλιόμυγα,
άσε με να διαβάσω
ο Ίκαρος μου απάντησε,
λιβάνι ας χορτάσω.

Ίκαρος είναι ο πρόεδρος
πού‘χει την κυρά ‘Ρηνη;;;
Αυτός που φαίνοταν
μπροστά
και προήδρευε εκείνη;;;

Στην Κρήτη τού ’δωκαν
ελιές, ψαλίδι να κλαδεύει
και στην Αθήνα με προικό
αυτός να προεδρεύει.
Τον βάφτισαν οι συγγενείς στον Ψηλορείτη πάνω
Πετροπουλάκη Ίκαρο στη «Δράση» Δραγουμάνο.
Μα μια κατάρα έχει βαριά, αν το προικό παρέβει,
στης λίμνης μέσα τα νερά κροκόδειλος να ρέμβη.

Μύγα, πες μου πως είναι ψέματα, πες μου δεν είν’ αλήθεια
Κροκόδειλος ο Ίκαρος, με δόντια και με νύχια;;;
Αυτή η κατάρα στο νησί είναι η πιο μεγάλη
να γίνονται Κροκόδειλοι συριζοπαπαγάλοι.

Τι ήταν αυτό που Σύριζα πέρασε απ’ το κεφάλι;;
Ήντα εκουζουλάθηκε δεν έστριβε και πάλι!!!
Μήπως δεν ξέρει το νησί Πράσινο πως φουμάρει,
ΠΑΣΟΚ θαρρώ γεννήθηκε, Διάβολος να με πάρει.
Μέσ’ το ΠΑΣΟΚ τον ψώνισε γαμπρό κι η κυρά ‘ρήνη
μα βγήκες σοσιαλιστής όλο αριστεροσύνη.

Βρε μύγα μή…σώ λεπτό, σταμάτα επιτέλους,
τα λες όλα ανάποδα σα ‘νάρθε η αρχή του τέλους.
Ο πρόεδρος είν’ επτάψυχος κι ας κάνει λίγα λάθη
θα ξαναρχίσει απ’ την αρχή σαν το ΠΑΣΟΚ ξανάρθει.
Μια ψυχή σαν πρόεδρος, μια του κροκοδείλου
και άλλες τόσες τού ‘μειναν, της γάτας και του σκύλου.

Α να χαθείς παλιόμυγα, δες τα δικά σου λάθη
που πλέκεις δαφνοστέφανα τα πάθη με αγκάθι.

Θαρρώ πως είν’ ξεχωριστός πνευματικός πατέρας,
μα άσωτος είν’ ο «Ιός», μύγα μην είσαι τέρας.

Θυμάσαι πόσο του άρεσε να γράφει εφημερίδα
Του «Ιού» του τα πονήματα μην τάχατες δεν είδα.

Κινούσε Δημοκρατικά όλες τις διαδικασίες
και στο Άγιον Όρος πήγαινε, προσφέροντας θυσίες.
Πόσες φορές θυσίασε το φίλο του το Ζάκη
μ’ άσπρα σοσόνια να φορεί, πασούμια και μπλουζάκι

Ωιμέ… Πρόεδρε, συγχώρεσε τον φίλο σου τον Τάσο,
μα αν στο φίλο δεν τα πω, λυπήσουμε θα σκάσω!
Γνωρίζοντας τις αντοχές, το χιούμορ σου, την κράση
γράφω ετούτες τις γραμμές για σένα και τη «Δράση».

Μα αν το πάρεις χαλαρά και γόμα να τα σβήσει,
ετούτη η παλιόμυγα πάλι θα σε τσιμπήσει.