Το καλοκαίρι θα κολυμπάμε στα χημικά απόβλητα της Συρίας;

Τα χημικά της Συρίας αρμενίζουν στις θάλασσές μας. Έτοιμα να καταστραφούν και να καταστρέψουν μαζί και
τους ζωντανούς τους ργανισμούς, το φυτοπλαγκτόν και ό,τι μπορεί να τις κρατήσει φυσικές και άρα υγιείς.
Μιλάμε για μία σχεδιαζόμενη περιβαλλοντική καταστροφή ανυπολόγιστου κόστους που υπονομεύει την υγεία
(και όχι μόνο) πολλών επόμενων γενιών, εκτός από τις δικές μας.

Tο ξέρατε; Μάλλον όχι, γιατί η προσοχή που δόθηκε από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης είναι αμελητέα. Είναι ένα θέμα που τα κανάλια μας δεν τολμούν να αγγίξουν. Ο λαλίστατος κύριος Ευαγγελάτος γίνεται Πόντιος Πιλάτος, η κυρία Τρέμη τρέμει να το αναφέρει και ο κύριος Χατζηνικολάου μπροστά του γίνεται Χατζιαβάτης. Γεγονός που μας κάνει να ανησυχούμε ακόμα περισσότερο για τα συμφέροντα που υποκρύπτονται αλλά και για το ρόλο των Αμερικανών που κινούν τα νήματα.
Όλα ξεκίνησαν όταν η αμερικάνικη επέμβαση στη Συρία κατάφερε, εκτός από το να καταστρέψει μια ακόμα χώρα, να αναγκάσει τους Σύριους να παραδώσουν το χημικό τους οπλοστάσιο. Οι ΗΠΑ «προσφέρθηκαν»  να καταστρέψουν μέρος του χημικού οπλοστασίου της Συρίας (θεωρείται προτεραιότητα λόγω της επικινδυνότητας των χημικών ουσιών) με την τεχνική της υδρόλυσης πάνω σε αμερικανικό πλοίο και αναζητούν ένα κατάλληλο λιμάνι στη Μεσόγειο. Συνολικά 35 εταιρείες εκδήλωσαν ενδιαφέρον για τη σύναψη εμπορικών συμβολαίων για την καταστροφή περίπου 800 τόνων ακατέργαστων βιομηχανικών χημικών προϊόντων που μπορούν να καταστραφούν με ασφάλεια σε εμπορικούς αποτεφρωτήρες.
Όμως άλλοι περίπου 500 τόνοι χημικών, στους οποίους περιλαμβάνονται νευροπαραλυτικά αέρια, θεωρούνται πολύ επικίνδυνοι για να εισαχθούν σε μια χώρα ή να υποβληθούν σε επεξεργασία από εταιρείες και θα καταστραφούν στη θάλασσα πάνω στο αμερικανικό πλοίο. Τα πιο επικίνδυνα συριακά χημικά όπλα αναμένονταν να έχουν μεταφερθεί εκτός της Συρίας πριν από την 31η Δεκεμβρίου, ενώ η καταστροφή των εγκαταστάσεων παραγωγής που έχουν δηλωθεί από τις συριακές αρχές θα γίνει φέτος ως τις 15 Μαρτίου του 2014, σύμφωνα με το διεθνή Οργανισμό για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (ΟΑΧΟ).
Η Σύμβαση για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων ορίζει ότι η καταστροφή των χημικών πρέπει να γίνεται στο έδαφος της χώρας όπου εντοπίζονται. Η Συρία έχει δηλώσει 1.300 τόνους όπλων στον ΟΑΧΟ, τα οποία θα καταστραφούν στο εξωτερικό, και τούτο διότι η ίδια δεν διαθέτει τις απαιτούμενες υποδομές για την καταστροφή τους στα εδάφη της. Όπως όμως επισημαίνει σε συνέντευξή του στο ραδιόφωνο Radio France Internationale ο Ολιβιέ Λεπίκ, στέλεχος του ΟΑΧΟ, η διεθνής κοινότητα, υπό την πίεση των ΗΠΑ, βιάζεται να απομακρύνει εκτός Συρίας τα χημικά, ξεκινώντας κατ’ αρχήν από τα πιο επικίνδυνα. Όπως επίσης υπογραμμίζει ο Γάλλος ειδικός επιστήμονας, η μέθοδος για την καταστροφή τους είναι γνωστή, για πρώτη φορά όμως θα επιχειρηθεί η καταστροφή τους στη θάλασσα και όχι στη στεριά. ΟΑΧΟ και οι ΗΠΑ προσέγγισαν αρκετά κράτη για την υπόθεση αυτή, μεταξύ των οποίων και η Αλβανία, η οποία αρνήθηκε έπειτα από την αντίδραση της κοινής γνώμης. Οπότε, λόγω της άρνησης αυτής, οι ΗΠΑ πρότειναν να καταστραφούν τα χημικά στη θάλασσα, κάτι που προκαλεί προβλήματα ασφαλείας.
Σε ποιά θάλασσα όμως θα καταστραφούν αφού κανένας δεν τα θέλει; Με βάση είδηση που δημοσίευσε το βρετανικό δίκτυο BBC στην ιστοσελίδα του, μέρος του χημικού οπλοστασίου της Συρίας αναμένεται να καταστραφεί σε διεθνή ύδατα, δυτικά του Νομού Χανίων. Όπως αναφέρει το έγκυρο βρετανικό δίκτυο, ήδη το πρώτο φορτίο απέπλευσε από το λιμάνι της Λατάκιας της Συρίας, με το πλοίο «Ark Futura», συνοδευόμενο από ρωσικά και κινεζικά πολεμικά πλοία. Σύμφωνα με το σχέδιο, το πλοίο θα φτάσει στην Ιταλία και το τοξικό φορτίο του θα μεταφερθεί σε πλοίο του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού, το οποίο θα το μεταφέρει στα διεθνή ύδατα μεταξύ Ιταλίας – Ελλάδας, όπου και θα καταστραφεί. Τα χημικά όπλα θα μεταφορτωθούν σε σκάφος του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ (το MV CAPE RAY) σε ειδική δεξαμενή από τιτάνιο και θα καταστραφούν με τη μέθοδο της υδρόλυσης στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Μάλτας – Λιβύης – Κρήτης.

ΔΕΝ ΑΔΡΑΝΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ
Την έντονη διαφωνία του για τις πρακτικές που αναφέρεται ότι θα ακολουθηθούν εξέφρασε ο καθηγητής Επεξεργασίας και Διάθεσης Τοξικών και Επικίνδυνων Αποβλήτων του Πολυτεχνείου Κρήτης, Ευάγγελος Γιδαράκος. «Διαφωνώ κάθετα μ’ αυτήν τη μέθοδο, γιατί τα χημικά αυτά είναι σοβαρά μείγματα επικίνδυνων και τοξικών ουσιών που δεν είναι σε θέση να αδρανοποιηθούν μόνο με τη χρήση αυτής της μεθόδου. Πόσω δε μάλλον να αδρανοποιηθούν σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μπορέσουν να τα ρίξουν στη θάλασσα και να μην καταστρέψουν τους ζώντες οργανισμούς», είπε.
Η Ένωση Ελλήνων Χημικών παρακολουθεί με ανησυχία τα δημοσιεύματα του Διεθνούς και Ελληνικού Τύπου σχετικά με τα σενάρια «καταστροφής» και  στη συνέχεια απόρριψης των χημικών όπλων της Συρίας στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Η Συρία εκτιμάται ότι διαθέτει 1.300 τόνους χημικών όπλων μεταξύ των οποίων αέριο της μουστάρδας, Sarin και το εξαιρετικά επικίνδυνο νευροτοξικό αέριο VX. Η Ένωση Ελλήνων Χημικών, ως σύμβουλος του κράτους σε θέματα Χημείας, θεωρεί υποχρέωσή της να εκφράσει την έντονη αντίθεσή της στην ενδεχόμενη απόρριψη των προϊόντων της επεξεργασίας των χημικών όπλων στη Μεσόγειο διότι:
1. Υπάρχει ανησυχία για την αποτελεσματικότητα της μεθόδου της υδρόλυσης για την αδρανοποίηση χημικών όπως το Sarin, καθώς και για την πιθανή τοξική δράση των υπολειμμάτων.
2. Η απόρριψη χημικών σε θαλάσσια οικοσυστήματα παραβαίνει τη Συνθήκη του Λονδίνου για τη πρόληψη της θαλάσσιας ρύπανσης από την απόρριψη αποβλήτων (1972) και τη διεθνή Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας (1982), που θέτουν τα κριτήρια για τη μεταφορά και απόρριψη τοξικών φορτίων, με στόχο την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος.
3. Η Μεσόγειος είναι μια κλειστή θάλασσα με αργό ρυθμό ανανέωσης των υδάτων της και οικοσύστημα με μοναδική βιοποικιλότητα, η οποία ήδη έχει επιβαρυνθεί από την ανθρώπινη δραστηριότητα. Υπάρχει αυξημένος κίνδυνος η απόρριψη των επεξεργασμένων χημικών να οδηγήσει σε υποβάθμιση της ποιότητας των υδάτων της Μεσογείου, περιορισμό της βιοποικιλότητας, παρεμβάσεις στην τροφική αλυσίδα και κινδύνους για τη δημόσια υγεία, με τελικό διακύβευμα την κοινωνική και οικονομική ευημερία των λαών της Μεσογείου.
Μεταπολεμικά, τα χημικά αποθέματα των Ναζί και πολλά των Συμμάχων «ξεφορτώθηκαν εσπευσμένα», δυστυχώς με απερίσκεπτη καταβύθιση τους στην θάλασσα σε διάσπαρτες, συνήθως μη καταγραμμένες τοποθεσίες, σε Ευρώπη (Βαλτική, Στενά μεταξύ Νορβηγίας – Δανίας), Αφρική, αλλά και εκτός των ακτών Ιαπωνίας και ΗΠΑ. Σήμερα, 60-70 χρόνια μετά, τα δηλητήρια διαρρέουν από τα σκουριασμένα δοχεία, με την ουσιαστικά αδιάλυτη στο νερό μουστάρδα να τραυματίζει ψαράδες που την συναντούν στα δίκτυα τους σε Βαλτική, Νότια Αφρική. Επίσης και η Κίνα αναφέρει μέχρι και σήμερα ότι έχει 2.000 νεκρούς ή τραυματίες από τα διάσπαρτα Γιαπωνέζικα χημικά όπλα του Β’ΠΠ. Φαίνεται πως η ελαιώδης μουστάρδα, γνωστό πλέον καρκινογόνο, έχει τεράστια διάρκεια ζωής σε νερό – περιβάλλον (το VX έχει επίσης ελαιώδη σύνθεση και η μόλυνση νερού – εδάφους με VX ίσως απαιτεί μακροχρόνια καραντίνα).
Προς το παρόν η Συριακή κυβέρνηση κωλυσιεργεί την απομάκρυνση των χημικών από τη χώρα τους. Η δικιά μας κυβέρνηση διαβεβαιώνει ότι τίποτα άσχημο δεν πρόκειται να συμβεί. Κι αυτή η διαβεβαίωση είναι που μας κάνει να ανησυχούμε ακόμα περισσότερο…