Γιατί ο µπαµπάς δεν πάει στη δουλειά; γράφει η Κατερίνα Μαγγανά

ΠΑΙΔΙ - ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
Γιατί ο µπαµπάς δεν πάει στη δουλειά; γράφει η Κατερίνα Μαγγανά

Γράφει η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΓΓΑΝΑ, Ψυχολόγος Μsc Ψυχοθεραπεύτρια katmangana@gmail.com

Ο µπαµπάς ξυπνάει το πρωί και δεν φεύγει πια από το σπίτι κάθε µέρα όπως παλιά, για να πάει στη δουλειά του. Κάνει (ή δεν κάνει…)
πράγµατα που θα έκανε η µαµά, είναι ανήσυχος, δύσθυµος, µπορεί να φωνάζει πιο πολύ, στη µαµά, στα παιδιά… Ο µπαµπάς είναι άνεργος. Πώς αντιµετωπίζεται το άσχηµο πρόσωπο της ανεργίας στο πλαίσιο της οικογένειας;

ΑΝΕΡΓΙΑ ΓΕΝΟΥΣ ΑΡΣΕΝΙΚΟΥ

Ισορροπίες ανατρέπονται, συνήθειες ζωής αλλάζουν…: ζούµε στην πιο δύσκολη εποχή του δυτικού µας κόσµου, µια εποχή κραδασµών σε όλα τα επί-
πεδα, µε πρώτο και σηµαντικότερο εκείνο της εργασίας. Είναι πολλές οι οικογένειες σήµερα, που έχουν να αντιµετωπίσουν αυτή την σκληρή όψη της ζωής.

Η ανεργία επενεργεί και σε ψυχικό επίπεδο στον άνθρωπο που αναγκάζεται να την αντιµετωπίσει, σε σηµαντικό βαθµό µάλιστα, δεδοµένου ότι η εργασία είναι ίσως ο σηµαντικότερος πόλος της ενηλικίωσης, αυτονόµησης και ωρίµανσης. Οι επιπτώσεις στο οικογενειακό πλαίσιο είναι επίσης σηµαντικές, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν παιδιά και οι ευθύνες είναι µεγαλύτερες, καθώς και από το γεγονός ότι θα χρειαστούν εξηγήσεις που να µπορούν να τα καθησυχάσουν και να τα πληροφορήσουν µαζί. Θα αναρωτηθείτε, γιατί µόνο ο µπαµπάς; Και η µαµά µπορεί να έρθει αντιµέτωπη µε την ανεργία, να µαταιωθεί, να βιώσει αρνητικά συναισθήµατα τα οποία έχουν αντίκτυπο στην οικογένεια.

Απολύτως,µε µια µικρή διαφορά: δεν ζούµε στην Σουηδία! Στην χώρα µας, όσο κι αν έχει προχωρήσει το αίσθηµα της ίσης κατανοµής βαρών («προχωρήσει», όχι απαραιτήτως «εγκατασταθεί»…) στον οικογενειακό ιστό,όσο κι αν διαβεβαιώνεται ότι και ο πατέρας παίρνει
πολύ σηµαντικά ψυχικά, αλλά και πρακτικά, «ανταποδοτικά οφέλη» από την ενασχόλησή του µε τα παιδιά, είναι βαθιά εδραιωµένη ακόµα, σε µεγάλο
βαθµό, η πεποίθηση των παραδοσιακών θέσεων. Μέχρι πρότινος τουλάχιστον, πολύ εύκολα µπορούσε να ακούσει κανείς στα δικά µας µέρη µια γυναίκα να λέει πως προτιµά να κάτσει σπίτι της να φροντίζει τα παιδιά της, ή να ασχολείται µε το νοικοκυριό, από µια κακοπληρωµένη και «µίζερη» δουλειά.

Αντίθετα, ελάχιστοι σύζυγοι ή σύντροφοι θα υποστήριζαν το αντίστοιχο για τον εαυτό τους, και θα το πίστευαν κιόλας! Ας συνυπολογίσουµε, επιπλέον, ότι ακόµα, πολύ συχνά, οι γυναίκες αµείβονται χαµηλότερα από τους άντρες συναδέλφους τους, για την ίδια θέση και για
τις ίδιες αρµοδιότητες.

Με δεδοµένο αυτό το σκηνικό, µπροστά ή πίσω από τα φώτα της εκλογίκευσής µας, η ανεργία στο αντρικό κοµµάτι της πλήττει την οικογένεια πολύ περισσότερο, τόσο στο πορτοφόλι όσο και στο φιλότιµο. Η ψυχολογική προσέγγιση του ζητήµατος πιθανόν δεν διευκολύνει το οικονοµικό µέρος, µπορεί όµως να βοηθήσει να βιωθεί όσο το δυνατόν καλύτερα και πιο οµαλά η δύσκολη αυτή φάση στην προσωπική και οικογενειακή ζωή ενός ανθρώπου.

CRASH TEST ΣΤΟ ΟΙΚΟ∆ΟΜΗΜΑ

Όπως έχουµε πει και µε άλλες αφορµές, την εποχή των σεισµών και των κραδασµών δοκιµάζονται οι αντοχές του οικοδοµήµατος. Συγκεκριµένα
εδώ, δοκιµάζεται, σκληρά είναι η αλήθεια, τόσο το προσωπικό -εκείνο του εαυτού και της συγκρότησής του- , όσο και το συντροφικό οικοδόµηµα, – εκείνο της σχέσης µε τον σύντροφο και η βάση πάνω στην οποία χτίστηκε- . Ανάλογα µε την αντοχή τους και τα θεµέλιά τους, οι ρωγ-
µές µπορεί να είναι από διαχειρίσιµες ως ανεπανόρθωτες. Η υποχρεωτική παύση από την
εργασία, η αεργία που δεν επιλέχθηκε, οι οικο-
νοµικές συνέπειες που επιφέρει, η καταλυτική αλλαγή του τρόπου ζωής, των συνηθειών χρόνων,από την πρωινή έγερση µέχρι τη δόµηση της σκέ-
ψης – είναι πλήγµα στο ναρκισσισµό µας, στο λειτουργικό κοµµάτι µας, στην αυτοπεποίθησή µας πολλές φορές. Η καθηµερινότητα της οικογένειας,
της σχέσης µε τον σύντροφο µας θα αλλάξει και πρέπει να το περιµένουµε αυτό και να µπορέσουµε να επινοήσουµε προσχώµατα στα αρνητικά συναισθήµατα που αναπότρεπτα θα δηµιουργηθούν. Κάθε αντίδραση είναι προσωπική, κάποιοι µπορεί να το αντιµετωπίσουν πιο εύκολα, κάποιοι πιο δύσκολα. Ας µην ξεχνάµε όµως, ότι, στις παρούσες ιδιαίτερα συνθήκες, το «πιο εύκολα» δεν είναι ανέφελα, απλώς δεν είναι «βουνό».
Το πώς θα αντιδράσει ο άνεργος σύντροφος έχει να κάνει µε την προσωπική του συγκρότηση, την αντοχή του στις µαταιώσεις, την ικανότητά του, ή όχι, για θετική αντιµετώπιση των καταστάσεων της ζωής, την τάση του, ή όχι, για καταστροφολογία ή υπεραισιοδοξία.

Το ίδιο ισχύει πάνω- κάτω και για την αντίδραση της άλλης πλευράς. Το καλό σενάριο είναι όταν η σχέση λειτουργεί εξισορροπητικά,
όταν υπάρχει δηλαδή µια εναλλαγή, λειτουργικού τύπου, από το ενεργητικό στο παθητικό: ο ένας στηρίζει, προστατεύει και εµψυχώνει τον άλλο όταν το χρειάζεται, νοιώθουν ότι είναι στην ίδια πλευρά,
έχουν δηµιουργήσει µια δική τους «συνενοχή» απέναντι στο περιβάλλον τους. Είναι µαζί. Το κακό σενάριο είναι όταν αυτό δεν συµβαίνει και συµβαίνουν πολλά άλλα, που θα έπαιρναν σελίδες!

Στο καλό σενάριο, η σύντροφος «απορροφά» τις δονήσεις από αυτή την δυσκολία του συντρόφου της, χωρίς να απορροφιέται από αυτές, τον επανα-
φέρει όταν βυθίζεται, αντέχει να τον αφήνει και λίγο µόνο στην … δυστυχία του, όταν το χρειάζεται. Όλα αυτά δεν είναι και τόσο απλά, αλλά όταν ισχύει το καλό σενάριο, σηµαίνει ότι οι άνθρωποι µπορούν να το κάνουν.

Έτσι µετριάζονται οι εντάσεις, τα πράγµατα συζητιούνται µε µεγαλύτερη ηρεµία και διαύγεια, οι άνθρωποι διευκολύνονται να βρουν
διεξόδους. Στο κακό σενάριο επικρατούν µάλλον συγκρουσιακού τύπου επικοινωνίες, δυσκολίες κατανάλωσης των αρνητικών συναισθηµάτων, ενοχές, αναδύονται απωθηµένα, κατηγορίες, υπερβολές… µε ό, τι αυτό συνεπάγεται για την πορεία της σχέσης, και την οικογενειακή ειρήνη.

Πηγές

Φωτογραφία από Denise Husted από το Pixabay

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή