Το µεγαλείο ανήκει στον λαό … και τα λάθη στο ΚΚΕ γράφει ο Απόστολος Σπανός

Είσοδος του ΕΛΑΣ στα Γιάννινα.
Το ουσιώδες γεγονός είναι πως
ένας πρώην λούµπεν (ήταν;) και
ένας πρώην δηλωσίας (ήταν;) ο
Αρης µεταµορφώθηκε µέσα στο
καµίνι του απελευθερωτικού τα-
ξικού αγώνα σε έναν επανα-
στάτη. Ένας επαναστάτης στις
γραµµές του ΚΚΕ.
ξίζει να παρακολουθήσουµε
σύντοµα τα γεγονότα εκείνης
της περιόδου που άρχισε µε
την οργάνωση του ΕΑΜ και
του ΕΛΑΣ µε στόχο την απελευθέ-
ρωση και την λαοκρατία. Εξ΄ορισµού
οποιοδήποτε κίνηµα βάζει τέτοιους
στόχους, είναι ταξικό. Αναπόφευκτα
τέτοια κινήµατα θα έχουν καθοδηγη-
τικές δυνάµεις (το ΚΚΕ στην περι-
πτωσή µας) και τέτοιες δυνάµεις
µοιραία θα κουβαλούν µέσα τους το
επαναστατικό στοιχείο της ανατρο-
πής και της κατάκτησης της εξου-
σίας … και ταυτόχρονα το
οπορτουνιστικό στοιχείο του συµβι-
βασµού και της συνεννόησης µε την
αστική εξουσία.
Εκείνο το κίνηµα τον Μάη του
1944 (17-20 Μάη) υπέγραψε την
συµφωνία του Λιβάνου, δηλαδή την
συµµετοχή των υπουργών της ΕΑ-
Μικής αντίστασης στην κυβέρνηση
Παπανδρέου. ∆εν είχε γίνει ακόµα
ούτε καν η συνάντηση Στάλιν –
Τσώρτσιλ στην Μόσχα (η περίφηµη
συµφωνία µε τα ποσοστά στην χαρ-
τοπετσέτα του Τσώρτσιλ), ούτε η
Γιάλτα.

Ακόµα και την δυτική καπιτα-
λιστική ιστοριογραφία να θέλουµε να
πιστέψουµε το ΕΑΜικό κίνηµα είχε
ήδη «συµβιβαστεί» µε την αστική τάξη της χώρας πολύ πριν ο «κακός και
πανούργος» Στάλιν το «προδώσει» µοιράζοντας τον κόσµο σαν ένας κοινός
ιµπεριαλιστής. Εαν εκείνος ο συµβιβασµός αντανακλούσε τους αντικειµενι-
κούς συσχετισµούς του ελληνικού κινήµατος, τότε ήταν επαναστατικός. Εάν
όµως υποβίβαζε τις πραγµατικές δυνατότητες του ταξικού κινήµατος δεν
ήταν τίποτα άλλο παρά οπορτουνιστικός αντιεπαναστατικός συµβιβασµός. Η
ζωή έδωσε την απάντηση.
Στις 26 Σεπτέµβρη του 1944 το ίδιο κίνηµα υπέγραψε την συµφωνία της
Καζέρτας, δηλαδή την υπαγωγή όλων των ανταρτικών δυνάµεων – και συ-
νεπώς του ΕΛΑΣ – στις διαταγές του Σκόµπυ µε την ρητή υποχρέωση να
απαγορεύσουν στις ανταρτικές µονάδες οποιαδήποτε δράση που θα απέ-
βλεπε στην κατάληψη της εξουσίας. «Ουδεµία ενέργεια θα αναληφθεί εκτός
υπό τας αµέσους διαταγάς του στρατηγού Σκόµπυ» αυτό υπέγραψαν !!!
Ο Τσώρτσιλ, τον Οχτώβρη του 1944, πηγαίνοντας στην ∆ιάσκεψη της Μό-
σχας (9-19 Οχτώβρη) «είχε στις βαλίτσες του»: τη συµφωνία του Λιβάνου
και τη συµφωνία της Καζέρτας και τα πρώτα βρετανικά στρατεύµατα ήδη σε
ελληνικό έδαφος αφού η απόβασή τους είχε ξεκινήσει από τις αρχές Οκτω-
βρίου στις ακτές της Πελοποννήσου.

∆ηλαδή το ελληνικό κίνηµα δεµένο
χειροπόδαρα. Στην ουσία τα λάθη και οι υποχωρήσεις του ΕΑΜικού κινήµα-
τος στέρησαν από την ΕΣΣ∆ τις δυνατότητες να διαπραγµατευτεί, πιθανόν σε
άλλη βάση το ελληνικό ζήτηµα. Τι άλλο απ’ αυτό που είπε – µπορούσε να πει
ο Στάλιν ή ο οποιοσδήποτε άλλος στη θέση του, στον Τσώρτσιλ, τον Οκτώ-
βρη του 44, όταν ο τελευταίος ζητώντας να έχει τον πρώτο λόγο στην Ελ-
λάδα είχε στα χέρια του µια ελληνική κυβέρνηση µαριονέτα στην οποία
συµµετείχαν Εαµίτες υπουργοί, όταν είχε ήδη βρετανικά στρατεύµατα στην
χώρα, όταν οι αντάρτικες δυνάµεις – και φυσικά ο ΕΛΑΣ – ήταν υπό τις δια-
ταγές του µε τη θέλησή τους ;

Το Νοέµβρη του 1944 ο Αρης σε σύσκεψη καπετάνιων του ΕΛΑΣ πρότεινε
να ετοιµαστεί ο ΕΛΑΣ για την αναµενόµενη σύγκρουση µε τους Αγγλους: «Αν
ζήσει κανένας σας να θυµάται τα
λόγια αυτά. Οι Εγγλέζοι θα σας
σφάξουν όλους σαν αρνιά, εγώ στα
χέρια τους δε θα πέσω, γιατί τα
βουνά µε ξέρουν. Με την πέτρα
προσκέφαλο, την ψείρα συντροφιά,
την κάπα σκέπασµα δε θα µε ιδούνε
ζωντανό στα χέρια τους. Αυτό
θέλω να το θυµάστε αν κανένας
σας ζήσει».

 Στις 29 Νοέµβρη του 1944 ο Λαϊ-
κός Απελευθερωτικός Στρατός της
Αλβανίας, καθοδηγηµένος απο το
κοµµουνιστικό κόµµα απελευθέρωσε
την χώρα, χωρίς την επέµβαση του
Κόκκινου στρατού. Παρόµοιες συν-
θήκες υπήρχαν και στην Ελλάδα
όπου ο ΕΛΑΣ τσάκιζε τα γερµανοφα-
σιστικά στρατεύµατα και απελευθέ-
ρωνε την χώρα απο τους
κατακτητές και τους ντόπιους συ-
νεργάτες τους. Οι αγγλοαµερικάνοι
πραγµατοποίησαν στρατιωτική εισβολή που τον µόνο στόχο που δεν
είχε ήταν τα εκδιωκόµενα φασιστικά
στρατεύµατα και οι ντόπιοι συνερ-
γάτες των χιτλερικών. Ο µόνος στό-
χος τους ήταν οι δυνάµεις του
λαικού κινήµατος τις οποίες κατέ-
στειλαν σε συνεργασία µε τους συ-
νεργάτες των χιτλερικών και
αποκατέστησαν τη παλιά αντιδρα-
στική τάξη πραγµάτων στην Ελλάδα.

Ακολούθησε η ταξική µάχη του ∆εκέµβρη. Το ελληνικό ταξικό κίνηµα
έδωσε την µάχη του και µάλιστα
ενάντια στις τάχα θελήσεις του
κακού Στάλιν που είχε µοιράσει τον
κόσµο στην χαρτοπετσέτα του
Τσώρτσιλ !!!
Γνωστή η ιστορία. Στην ουσία ενώ είχαν διαµορφωθεί συνθήκες επαναστατικής κατάστασης στην Ελλάδα, το κίνηµα (και το ΚΚΕ) δεν είχε την αντίστοιχη ετοιµότητα για να οδηγήσει την ταξική πάλη προς την
επαναστατική λύση του προβλήµατος της εξουσίας. Το κίνηµα είχε αυτο-
αφοπλιστεί. Ήλθε η ήττα.
Η συµφωνία της Γιάλτας (4-11 Φλεβάρη του 1945) όσον αφορά την Ελ-
λάδα δεν έκανε τίποτα άλλο παρά να αποτυπώσει τον διαµορφωµένο
µέχρι εκείνη την στιγµή συσχετισµό των δυνάµεων.
Η ήττα έφερε την Βάρκιζα (12 Φλεβάρη του 1945).