Παγκόσμιες Γυναίκες, αλλιώς τί;

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
Παγκόσμιες Γυναίκες, αλλιώς τί;

Μ’ αυτά και μ’ αυτά συνειδητοποίησα αρκετά καθυστερημένα πως την περασμένη εβδομάδα παρέλειψα εντελώς να αναφερθώ στην παρασκευιάτικη παγκόσμια ημέρα της γυναίκας. Ενώ λοιπόν το άρθρο μου είχε ήδη δημοσιευθεί, συνάντησα ένα μη αναμενόμενα μεγάλο σωρό από αφιερώματα, εορταστικά και τιμητικά εγκώμια που πλέκονταν γύρω από το φύλο το οποίο και εγώ εκπροσωπώ. Η αλήθεια είναι πως η «μέρα της γυναίκας» ποτέ δε μου φάνταζε αρκετά ενδιαφέρον ζήτημα ώστε να βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής μου για πάνω από λίγα λεπτά, πράγμα που δεν άλλαξε, παρά την εισαγωγή που σας έκανα και που ίσως σας προϊδέασε διαφορετικά. Ωστόσο, μιας και η αφαιρετική σκέψη προβάλλεται ως ένα τόσο σπουδαίο χαρακτηριστικό ενός μαθηματικού και κατ’ επέκταση ενός ανθρώπινου μυαλού, ας προσπαθήσουμε να εξερευνήσουμε μαζί την ευρύτερη εννοιολογική περιοχή που ξεθάφτηκε στις 8 Μαρτίου.

Σκόπευα να σας παρουσιάσω τις ενδεικτικά πιο σαχλές και άχρηστες παγκόσμιες ημέρες του χρόνου, ή τουλάχιστον να αναφερθώ, «ενημερωτικά» για όποιον ενοχλείται με το «δηκτικά», στις αντίστοιχες διεθνώς αναγνωρισμένες ημερομηνίες του μήνα που διανύουμε. Απ’ ότι καταλάβατε, δε θα κάνω τίποτα από τα δύο. Προσπαθώντας να καλύψω τα χαμένα επτά εικοσιτετράωρα, σας παρουσιάζω τις παγκόσμιες ημέρες που μεσολάβησαν όσο εγώ αναρωτιόμουν πώς θα αναπληρώσω την τιμή που όφειλα στο συγκεκριμένο θεσμό. Ξεκινώντας από τη διεθνή ημέρα της γυναίκας, ακολούθησε η ημέρα μνήμης πεσόντων αστυνομικών, η παγκόσμια ημέρα κατά του γλαυκώματος και η παγκόσμια ημέρα κατά της λογοκρισίας στο διαδίκτυο. Η μπριζόλα, η σταθερά π και τα νεφρά στριμώχτηκαν στις 14/3 και τελικά γιορτάσαμε όλοι μαζί την παγκόσμια ημέρα του καταναλωτή, του ύπνου και της εναντίωσης στην αστυνομική βαρβαρότητα.
Ομολογώ πως θα μπορούσα να διαλέξω και πιο αστεία εβδομάδα για να σας πείσω, αλλά προτίμησα να σταθώ επίκαιρη, μιας και παραδείγματα όπως «παγκόσμια ημέρα κυματοδρομίας» και «διεθνής ημέρα ορθοπεδικών νοσοκόμων» (και όμως!) απλά θα εξάλειφαν κάθε ίχνος σοβαρότητας από το κείμενό μου. Στην πραγματικότητα, η πρωτοτυπία και η τόσο εξειδικευμένη εστίαση των ημερών αυτών, ξεπερνούν κατά πολύ τη φαντασία μου. Ταυτόχρονα όμως αυξάνουν την περιέργειά μου, τόσο ως προς τον τρόπο, το χρόνο και το μέρος δημιουργίας τους, όσο και ως προς την αντικειμενική αξία τους. Λέγοντας αντικειμενική, φαίνεται πως για ακόμα μια φορά η λέξη αυτή αποδεικνύεται τρομακτικά περιοριστική. Η διάσταση μεταξύ αντιφατικών απόψεων γύρω από τη χρησιμότητα, την αυθεντικότητα, τους κινδύνους ή τις απειλές παγκοσμιοποιημένων  αφιερώσεων σε μέρες, αντικείμενα, ιδέες ή πρόσωπα, στέκεται και σε αυτήν την περίπτωση όχι απλά υπαρκτή, αλλά κυρίως χαώδης.
Μια σύντομη διαδικτυακή και προσωπική περιπλάνηση αποκάλυψε αντικρουόμενες πλευρές, ικανές αμφότερες να υπερασπιστούν λογικά τον εαυτό τους. Πιο συγκεκριμένα, αν έχουμε ένα νόμισμα με τιμή τις παγκόσμιες ημέρες, η «κορώνα» θα μιλάει για την πολύτιμη αφορμή παραχώρησης σημασίας σε καθημερινά ή πιο σπάνια, ατομικά η συλλογικά, μικρά ή μεγάλα πράγματα και καταστάσεις, ενώ τα «γράμματα» θα διεκδικούν το δίκιο τους αγωνιώντας για τις παγίδες της μαζοποίησης, την κατευθυνόμενη σκέψη και την κατάργηση της προσωπικής επιλογής. Η έννοια της ελευθερίας εμφανίζεται λοιπόν ξανά, ως ο ισημερινός ανάμεσα σε δύο ακραία ημισφαίρια. Τι σημαίνει είμαι ελεύθερη να γιορτάσω την ημέρα της γυναίκας αν θέλω, αν κρίνω σωστό, ή όχι; Αν αυτή η μέρα δεν υπήρχε, θα μπορούσα να τη γιορτάσω; Από την άλλη, είναι πολύ πιθανό χάρη στη μέρα αυτή λίγο περισσότερες γυναίκες να διασταυρώθηκαν με λίγο περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ιστορία και την προϊστορία τους, να έμαθαν κάτι που δε θα μάθαιναν αλλιώς. Κάποιες μπορεί να γέλασαν, κάποιες να πληγώθηκαν, μα σίγουρα ένα ποσοστό ένιωσε, ενώ καθημερινά δε νιώθει. Είναι αυτό αρκετό;
Προσωπικά, δεν ανήκω σε όσους διατυμπανίζουν «μην κάνετε ό,τι κάνουν όλοι οι άλλοι», διότι θεωρώ πως ένας τέτοιος ισχυρισμός είναι απλώς αδύνατον να υλοποιηθεί. Οι παγκόσμιες ημέρες είναι εμφανώς κατασκευασμένες, αφού αυτοδημιούργητες και να σας έλεγα πως ήταν, δε θα με πίστευε κανείς. Παρ’ όλα αυτά, η κοινή ευχαρίστηση, ή έστω ή μη άμεση πρόκληση κάποιας ζημιάς, δεν είναι για εμένα λόγοι επαρκείς ώστε να ψηφίσω υπέρ της «κορώνας» του νομίσματός μας. Κάπου στον ισημερινό της ελευθερίας, θα τοποθετούσα τη συνεχή κριτική επεξεργασία ακόμα και αυτονόητων δεδομένων της σημερινής μας ζωής. Κάθε άλλη θεωρία έπεται και φυσικά είναι αποδεκτή, αρκεί να μη μετατρέπεται σε φανατική ιδεολογία και αποκόπτεται από τον αρχικό ρόλο της.
Φέτος ξέχασα την ημέρα της γυναίκας, του χρόνου ίσως τη θυμηθώ. Για το βουνό, το αβγό, το μαξιλαροπόλεμο, τη βιοποικιλότητα και την αποθήκευση αρχείων ωστόσο, δεν μπορώ να σας εγγυηθώ.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή