«Είναι μεγάλη η ικανοποίηση όταν λύνεις μια άσκηση»

Στις 21 Φεβρουαρίου, σε μια ειδική τελετή που έλαβε χώρα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, απονεμήθηκαν τα βραβεία της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας σε δεκάδες μαθητές που διακρίθηκαν στους φετινούς πανελλήνιους διαγωνισμούς της. Μεταξύ των βραβευθέντων και μία έφηβη Γαλατσιώτισσα, η Έλενα Καραχάλιου, μαθήτρια της Β’ τάξης του Βαρβάκειου Πρότυπου Πειραματικού Γυμνασίου. Μια νεαρή δεσποινίδα, ένα παιδί της εποχής της, με ποικίλες εξωσχολικές δραστηριότητες και που η κουβέντα μαζί της ήταν απολαυστική και ενδιαφέρουσα.

H Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία (ΕΜΕ) ιδρύθηκε το 1918 στην Αθήνα με σκοπό την προαγωγή και τη διάδοση των διαφόρων κλάδων της μαθηματικής επιστήμης. Ιδιαίτερη θέση και βαρύτητα στις δραστηριότητες της ΕΜΕ καταλαμβάνουν οι πανελλήνιοι μαθητικοί διαγωνισμοί που διοργανώνει κάθε χρόνο, οι οποίοι αποτελούνται ιεραρχικά από τρεις επιμέρους διαγωνισμούς – τον «Θαλή», τον «Ευκλείδη» και τον «Αρχιμήδη» – και στους οποίους λαμβάνουν μέρος μαθητές των δύο τελευταίων τάξεων του Γυμνασίου και όλων των τάξεων του Λυκείου. Από τη διαδικασία αυτή βγαίνουν οι ομάδες που εκπροσωπούν την Ελλάδα στις Βαλκανικές και Διεθνείς Μαθηματικές Ολυμπιάδες.
Η Έλενα Καραχάλιου, μαθήτρια της Β’ Γυμνασίου, έλαβε μέρος στο φετινό διαγωνισμό της ΕΜΕ για την εμπειρία και μόνο. Εφαλτήριό της η αγάπη της για τα μαθηματικά και η περιέργειά της για έναν τέτοιο διαγωνισμό γνώσεων. «Το ενδιαφέρον μου για τα μαθηματικά γεννήθηκε στην Α’ Γυμνασίου, όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι μαζί τους και στον ελεύθερο χρόνο μου» μας λέει.
Πέρασε με επιτυχία τον πρώτο διαγωνισμό, τον «Θαλή», όπου έλαβαν μέρος πάνω από 14.000 παιδιά. Στον «Ευκλείδη», όπου πέρασαν μόλις 3.500 μαθητές της Β’ και Γ’ Γυμνασίου, δυσκολεύτηκε ωστόσο το γραπτό που παρουσίασε ήταν τέτοιο που της έδωσε το 2ο βραβείο πανελλαδικά.
Δεν αρκεί, λοιπόν, η διδακτέα στο σχολείο ύλη, τη ρωτήσαμε. «Όχι, δεν αρκεί. Τα θέματα που πέφτουν στο διαγωνισμό αυτό δεν είναι σαν τις ασκήσεις των σχολικών βιβλίων αλλά περιλαμβάνουν και σπαζοκεφαλιές που απαιτούν πιο “πονηρή” σκέψη. Η ύλη του σχολείου σε βοηθά μέχρι ένα επίπεδο αλλά από εκεί και πέρα πρέπει να έχεις δει ασκήσεις παλιότερων διαγωνισμών και να έχεις ασχοληθεί και συ ο ίδιος με παρόμοιες ασκήσεις.»
Ικανοποίηση και συνάμα κίνητρο για να εντρυφήσει στην επιστήμη των μαθηματικών· αυτά νιώθει η Έλενα όταν καταφέρνει να λύσει μια απαιτητική άσκηση. «Είναι μεγάλη η ευχαρίστηση και η ικανοποίηση που παίρνεις όταν λύνεις μια άσκηση, ένα πρόβλημα μαθηματικό, γιατί αυτόματα διαπιστώνεις αν κατέχεις ή όχι τη γνώση. Επίσης, τα μαθηματικά απαιτούν μια συνέχεια, όλα τα προηγούμενα σχετίζονται με αυτά που θα δεις στη συνέχεια. Γι’ αυτό και είναι απαραίτητο να έχεις βάσεις και μάλιστα γερές.»
Ωστόσο η ζωή της νεαρής Έλενας δεν είναι μόνο τα μαθηματικά. Βρίσκει ενδιαφέρον και στα υπόλοιπα σχολικά μαθήματα και αυτό αποδεικνύεται με τον καλύτερο τρόπο στο μέσο όρο που έβγαλε στο πρώτο τετράμηνο: 19,7. Ποικίλες και οι εξωσχολικές δραστηριότητές της, που εκτός από ξένες γλώσσες (αγγλικά και γαλλικά), περιλαμβάνουν πιάνο και καράτε. Μάθηση, άθληση και μουσική για να διατηρείται η ισορροπία, λέει η ίδια χαμογελώντας και συμπληρώνει πως υπάρχει πάντα χρόνος για βόλτες με την παρέα της.
Στην ερώτησή μας τί αποκόμισε από τη διαδικασία αυτή του πανελλήνιου μαθηματικού διαγωνισμού, η Έλενα μάς απάντησε: «Πραγματικά εγώ συμμετείχα για την εμπειρία και μόνο. Ήθελα να διαπιστώσω το επίπεδο των γνώσεών μου στα μαθηματικά αλλά και να νιώσω αυτό τον ενθουσιασμό και την ανησυχία την ώρα που σου δίνονται τα θέματα. Εντυπωσιάστηκα, όμως, από την επαφή με τα άλλα παιδιά με τα οποία μοιραζόμαστε τα ίδια ενδιαφέροντα και με τα οποία αναπτύχθηκε μια ιδιαίτερη συμπαράσταση και αλληλοϋποστήριξη. Επίσης, η γνωριμία με τα παιδιά που διακρίθηκαν πέρσι και κυρίως με τον περσινό χρυσό ολυμπιονίκη που είναι Έλληνας, ήταν κάτι που θα μου μείνει αξέχαστο. Ήταν μια εμπειρία εκπληκτική!»
Μια εμπειρία την οποία σκοπεύει να ξαναζήσει του χρόνου καθώς είναι αποφασισμένη να προετοιμαστεί ακόμα καλύτερα, όπως δηλώνει. Στο μεταξύ, όμως, θα λάβει μέρος σ’ έναν ακόμα πανελλήνιο μαθηματικό διαγωνισμό, ο οποίος θα πραγματοποιηθεί την επόμενη βδομάδα, και τον Απρίλιο θα συμμετάσχει σ’ ένα διαγωνισμό φυσικής. Ήταν να μην κάνει την αρχή η νεαρή Έλενα!
Ακόμα δεν σκέφτεσαι το απώτερο μέλλον, ποιά κατεύθυνση σπουδών δηλαδή θα διαλέξει, αν και θεωρεί πολύ πιθανό να διαλέξει θετική κατεύθυνση. Δεν αποκλείει, επίσης, να ακολουθήσει την ιατρική, το δρόμο του πατέρα της, του συνδημότη μας ιατρού παθολόγου Θεόδωρου Καραχάλιου.
Ίσως η καλύτερη ευχή για τη νεαρή Έλενα θα ήταν να διατηρήσει αυτή την… περιέργειά της για το «τί υπάρχει παραπέρα». Η κοινωνία μας έχει ανάγκη από μυαλά ανήσυχα, που δεν εφησυχάζουν, διότι μόνον έτσι (θα) πάει μπροστά!
ΔΗΜΗΤΡΑ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ