Μεγάλο θράσος!

Τελικά είμαστε μια χώρα όπου έχει χαθεί το μέτρο. Το λέω αυτό γιατί βλέπω στις ειδήσεις στην τηλεόραση διάφορους πολιτικούς να λένε «αμετροέπειες και αβελτηρίες», δηλαδή έχουν χάσει το μέτρο και λένε βλακείες – για να μη το διατυπώσω διαφορετικά.

Eβλεπα, λοιπόν, την περασμένη Τρίτη στην ΝΕΤ τον κ. Σπηλιωτόπουλο να συμμετέχει σε ένα πάνελ με άλλους πολιτικούς και ειδήμονες και να συζητά και σχολιάζει τη σημερινή κατάσταση. Λίγο πολύ έλεγε το άτομο αυτό ότι «εμείς οι πολιτικοί κάναμε λάθη γιατί γεμίσαμε το δημόσιο με ρουσφετολογικές προσλήψεις, δεν διαχειριστήκαμε τα πράγματα σωστά κλπ, κλπ.» Βλέπουμε ότι αυτός, όπως και πάρα πολλοί άλλοι πολιτικοί που έχουν ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση, να βγαίνουν στα παράθυρα και να έχουν το θράσος να λένε ότι έκαναν στη χώρα ένα έγκλημα διαρκείας. Αντί ο κ. Σπηλιωτόπουλος να σιωπά και κανονικά ενώ θα έπρεπε να έχει παραιτηθεί από την πολιτική, βγαίνει και σχολιάζει τη σημερινή κατάσταση λες και αυτός απουσίαζε από την πολιτική όταν γινόταν το μεγάλο γλέντι.
Τέτοια πράγματα δεν λέει μόνο ο Σπηλιωτόπουλος, αλλά και πολλοί άλλοι πολιτικοί και κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται σήμερα στη χώρα εξαιτίας τους. Θα έπρεπε, όπως έχω γράψει παλαιότερα, να βγουν όλοι αυτοί να κάνουν αυτοκριτική και μετά να εξαφανιστούν από προσώπου γης. Η Ελλάδα δεν θα χαθεί, αν χαθούν αυτοί. Υπάρχουν υγιείς δυνάμεις μέσα στο λαό που θα εμφανιστούν, αν εκλείψει αυτό το είδος που έχει κάνει επάγγελμα την πολιτική και την διαπλοκή με τα ΜΜΕ.
Θα συμφωνήσω, όμως, με έναν τίμιο και σεμνό πολιτικό που είναι για πολύ καιρό εκτός, ότι θα έπρεπε μερικοί από αυτούς να βγουν στο Σύνταγμα και να αυτοκτονήσουν παίρνοντας τα κρίματα όλων επάνω τους. Να υπάρξει η Αριστοτέλεια «κάθαρση» όπως γίνεται στις τραγωδίες. Αλλά πού τέτοιο φιλότιμο και ευαισθησία!
Ένα άλλο θέμα που θέλω να θίξω είναι η πρόσφατη καταδίκη του Τσοχατζόπουλου. Τουλάχιστον απ’ ό,τι άκουσα στις ειδήσεις, καταδικάστηκε σε 8 χρόνια φυλακή και με δήμευση του σπιτιού του στην Αεροπαγίτου γιατί δεν το δήλωσε έγκαιρα στο Ε9. Δεν καταδικάστηκε για τις μίζες από τα εξοπλιστικά προγράμματα. Δεν θέλω να κρίνω τις αποφάσεις των δικαστηρίων, αλλά αναρωτιέμαι το εξής: Αν ένας ανώνυμος πολίτης κάνει το ίδιο λάθος, να μη δηλώσει δηλαδή έγκαιρα το σπίτι του στο Ε9, θα δικαστεί το ίδιο; Πολύ αμφιβάλω γιατί παρ’ ότι έχουν γίνει τέτοια περιστατικά δεν έχουν καν παραπεμφθεί στη δικαιοσύνη. Ακόμη και αν πήγαιναν στο δικαστήριο, θα δικαζόντουσαν τόσα χρόνια και με δήμευση του σπιτιού τους; Αν πούμε ναι, τότε εξοντώνουμε έναν πολίτη που δεν δήλωσε έγκαιρα το ακίνητό του και που ουσιαστικά το κράτος δεν έχασε καθόλου χρήματα. Και την ίδια στιγμή που άλλοι παραμένουν στο απυρόβλητο αν και χρωστάνε εκατομμύρια.
Αν από την άλλη πλευρά δεν καταδικαστεί ο πολίτης με παραπλήσια με τον Άκη ποινή, δεν θα έχουμε άνιση μεταχείριση από το δικαστήριο; Ακόμη αναρωτιέμαι, όπως και πολλοί άλλοι, για το τι θα γινόταν με αυτή την υπόθεση αν η χώρα δεν ήταν σε κρίση οικονομική και πολιτική. Εγώ πιστεύω ότι δεν θα είχε φτάσει η υπόθεση στο ακροατήριο και βέβαια αν είχε φτάσει, η ποινή δεν θα ήταν τόσο αυστηρή.
Τα λέω αυτά γιατί έχει δοθεί η εντύπωση στον κόσμο ότι η ποινή ήταν τόσο σκληρή μόνο και μόνο για πολιτικούς λόγους. Πολύ φοβάμαι ότι όταν θα πάει στο Εφετείο, η ποινή θα μετριαστεί γιατί το αδίκημα αυτό δεν είναι τόσο σοβαρό που να εξαντλεί την δυνατότητα του δικαστηρίου. Αν γίνει αυτό τότε φανταστείτε τη θέση των δικαστών που έβγαλαν την ετυμηγορία. Θέλω να τονίσω ότι δεν είμαι υπέρ του Τσοχατζόπουλου και κάθε άλλου Τσοχατζόπουλου. Όλοι πρέπει να τιμωρηθούν και αν υπήρχε η θανατική ποινή, να εκτελεσθούν και μερικοί. Να δικαστεί ο Άκης, αλλά όχι για το Ε9, αλλά για τις μίζες που πήρε όσο ήταν υπουργός σε διάφορα υπουργεία. Και δεν είναι μόνο ο Άκης είναι δεκάδες, για να μην πω εκατοντάδες.
Βέβαια τώρα θα τρέμουν μην αποκαλυφτούν και θα προσπαθούν με διάφορα μέσα και επιρροές που έχουν να καλυφτούν με πέπλο σιωπής. Τέτοια είναι η περίπτωση πολιτικού και τέως υπουργού της ΝΔ, που με 178 εκατομμύρια ευρώ στον λογαριασμό του, περνά ζάχαρη στο Παρίσι. Είχε ψιλοκατηγορηθεί πριν φύγει, αλλά έκτοτε ούτε το όνομά του ακούγεται στη ραδιοτηλεόραση ούτε και γράφεται στις εφημερίδες. Άλλοι πολιτικοί που είναι εκτός Βουλής και Κυβέρνησης, καλούνται και μιλάνε, ασχέτως αν λένε κουταμάρες. Αυτός ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Πόσα λέτε να έχει δώσει στα κανάλια και στις εφημερίδες για να τον ξεχάσουν; Σε κάποιο μικρό κανάλι που μάλλον έμεινε στην απ’ έξω έχουν αρχίσει τα όργανα και σύντομα θα ακούσουμε, θέλει δεν θέλει, πάλι το ονοματάκι του, εκτός και ταΐσει και εκεί. Θα δούμε σύντομα.
Αυτά λοιπόν που γράφω είναι παραδείγματα που επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές. Και τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν βούτηξαν τις κουτάλες στο μέλι. Δεν μπορεί ο εργαζόμενος να είναι σε δεινή κατάσταση και αυτοί να παραμένουν ατιμώρητοι. Κάποια στιγμή για να ικανοποιηθεί το περί δικαίου αίσθημα, θα πρέπει να πέσει βαρύς ο πέλεκυς. Δεν θα πρέπει όμως να φτάσουμε στο άλλο άκρο και να αποδυθούμε σε κυνήγι μαγισσών. Πρέπει να υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία και όχι εικασίες.
Θα κλείσω με ένα άλλο θέμα που αποδεικνύει για άλλη μια φορά το θράσος που έχουν οι πολιτικοί. Αποσύρθηκε τροπολογία του Υπουργείου Παιδείας που ήρθε ως κατεπείγουσα σε νομοσχέδιο Υπουργείου Περιβάλλοντος. Ποια ήταν η τροπολογία; Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ένα θέμα δηλαδή που είναι τόσο σοβαρό και το οποίο θα επιτρέψει, σε βάθος χρόνου, να αξιολογηθούν οι εκπαιδευτικοί και να μην κάνουν τα στουρνάρια μάθημα στα Ελληνόπουλα, έρχεται ως τροπολογία και όχι ως νόμος. Με τον τρόπο που αντιμετωπίστηκε αυτό το θέμα φαίνεται η προχειρότητα με την οποία σκέπτονται για τόσο σοβαρά ζητήματα στο Υπουργείο Παιδείας. Με κάνει να σκεφτώ ότι οι άνθρωποι ή ήθελαν να «κάψουν» το θέμα ώστε να μην εφαρμοστεί ποτέ ή ότι προσπάθησαν να βολιδοσκοπήσουν τα πράγματα. Αν ισχύει το τελευταίο, τότε οι σύμβουλοι του υπουργού παιδείας πρέπει να πάνε σπίτι τους. Δεν παίζουν, κύριοι, με τόσο σοβαρά ζητήματα. Φτιάξτε ένα νόμο μετά από σοβαρή μελέτη, φέρτε τον στη Βουλή και αφού έχετε την πλειοψηφία, ψηφίστε τον. Είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν σφοδρές αντιδράσεις από τους εκπαιδευτικούς, αλλά αν δεν υπολογίζετε ακόμη και σήμερα το πολιτικό κόστος, τότε με όσες αντιδράσεις και να υπάρχουν ο νόμος όταν είναι σωστός θα πρέπει να ψηφιστεί. Σταματήστε να χαϊδεύετε αυτιά. Αυτή η τακτική σας μας έφερε στο χείλος της καταστροφής. Θα αυτοκτονήσει κανείς τελικά; Να σας φέρω κανένα Γιαπωνέζο να σας μάθει πώς γίνεται το χαρακίρι; Αν δεν έχετε στιλέτο, θα σας αγοράσω εγώ.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή