Ινοµυώµατα: Συµπτώµατα & θεραπεία-Πώς γίνεται η διάγνωσή τους; Πώς επηρεάζουν τη γονιµότητα και πότε αφαιρούνται.

Τα ινοµυώµατα της µήτρας εµφανίζονται σε σηµαντικά µεγάλο µέρος του γυναικείου πληθυσµού, ωστόσο πολλές είναι οι γυναίκες που δεν γνωρίζουν τι ακριβώς είναι ή πώς να τα αντιµετωπίσουν, µε αποτέλεσµα να υπάρχουν λανθασµένες απόψεις και ερµηνείες.

Η ιατρική κοινότητα και ιδιαίτερα οι γυναικολόγοι, µετά από εκτεταµένες έρευνες επάνω σε γενετικά και ορµονικά αίτια, έχουν πλέον κα-
τανοήσει σε µεγάλο βαθµό τους παράγοντες που επηρεάζουν την ανάπτυξη των ινοµυωµάτων, καθώς και τους τρόπους να τα θεραπεύσουν.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΙΝΟΜΥΩΜΑΤΑ;

Η µήτρα είναι φτιαγµένη από µυϊκό ιστό ο οποίος καλείται λείος µυϊκός ιστός. Τα ινοµυώµατα είναι καλοήθη ογκίδια στα τοιχώµατα της µήτρας. Εµφανίζονται συχνότερα σε θυγατέρες µητέρων που είχαν ινοµυώµατα. Μέχρι την ηλικία των 50 ετών, ένας µεγάλος αριθµός γυναικών (περίπου 40-50%) θα έχει αναπτύξει ινοµυώµατα, τα οποία ανάλογα µε το µέγεθος και το σηµείο όπου βρίσκονται ενδέχεται να προκαλέσουν πόνο, µεγάλη ροή αίµατος στις περιόδους (υπερµηνόρροια) ή εµφάνιση αίµατος ανάµεσα στις περιόδους. Μπορούν επίσης να προκαλέσουν επώδυνη ούρηση, συχνουρία ή δυσκοιλιότητα, λόγω των πιεστικών φαινοµένων που ασκούν στα γύρω όργανα, καθώς και της ενόχλησης που δηµιουργούν εξαιτίας της κατάληψης χώρου µέσα στην πύελο. Ινοµυώµατα που µεγαλώνουν στα τοιχώµατα της µήτρας µπορούν να
έχουν 3 τύπους, ανάλογα µε τη θέση τους: υποβλεννογόνιο, ενδοτοιχωµα- τικό και υποορογόνιο. Τα ινοµυώµατα διαφέρουν σε µέγεθος, το οποίο κυµαίνεται από µερικά χιλιοστά έως µερικά εκατοστά και µπορούν είτε να µεγαλώσουν γρήγορα είτε να παραµείνουν σταθερά σε µέγεθος. Η ανάπτυξη των ινοµυωµάτων µειώνεται συνήθως µετά την εµµηνόπαυση, καθότι πέφτει ο αριθµός των οιστρογόνων της γυναίκας.

ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ∆ΙΑΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΙΝΟΜΥΩΜΑΤΩΝ;

Η καλύτερη µέθοδος διάγνωσης των ινοµυωµάτων είναι ο υπέρηχος, είτε διακολπικός είτε κοιλιακός. Η µαγνητική τοµογραφία (MRI) είναι µια ακόµη χρήσιµη µέθοδος για να διαγνωστούν τα ινοµυώµατα, κυρίως για τη χαρτογράφησή τους όταν τα όρια δεν είναι ευδιάκριτα.
Ορισµένες φορές τα υποβλεννογόνια εντοπίζονται και κατά τη διάρκεια της σαλπιγγογραφίας (ειδική ακτινολογική εξέταση των σαλπίγγων και της ενδοµητρικής κοιλότητας), είτε σε διαγνωστική υστεροσκόπηση.

 ΠΩΣ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗ ΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ;

Εάν ένα ινοµύωµα µεγαλώνει κοντά στην είσοδο της σάλπιγγας µπορεί να προκαλέσει φραγµό στη σάλπιγγα. Το µέγεθος, η θέση και ο αριθµός των ινοµυωµάτων επίσης µπορούν να επηρεάσουν τη γονιµότητα και σε περιπτώσεις υπογόνιµων γυναικών είναι ένας σηµαντικός παράγοντας που θα πρέπει να συζητηθεί µε τον επιβλέποντα ιατρό. Το σηµαντικότερο αρνητικό παράγοντα κατέχουν τα υποβλεννογόνια ινο- µυώµατα, τα οποία εισέρχονται στην ενδοµήτρια κοιλότητα, διαταράσσουν την αρχιτεκτονική της, προκαλούν αιµορραγίες, αλλοιώνουν το ορµονο- εκκριτικό περιβάλλον στο οποίο εµφυτεύεται το έµβρυο, µε αποτέλεσµα δυσκολία επίτευξης κύησης και αυξηµένο ποσοστό αποβολών και επιπλοκών της εγκυµοσύνης.

ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ ΙΝΟΜΥΩΜΑΤΑ;

Τα ινοµυώµατα αφαιρούνται χειρουργικά ανοιχτά ή λαπαροσκοπικά. Η ανοιχτή µέθοδος (ή λαπαροτοµία) καλείται ινοµυωµατεκτοµή. Η
διαδικασία περιλαµβάνει µια µικρή κοιλιακή τοµή όπου προσεκτικά ανοίγεται η µήτρα και αφαιρείται το ινοµύωµα. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, ώστε να µην τραυµατιστούν οι σάλπιγγες ή άλλα γειτονικά όργανα και επίσης προσοχή κατά το κλείσιµο της µήτρας
ώστε να µη σχηµατιστεί ουλώδης ιστός.Η λαπαροσκοπική αφαίρεση είναι µια διαδικασία στην οποία γίνονται 2 ή 3
τοµές στο κατώτερο σηµείο της κοιλιάς και εισέρχονται στην κοιλιακή χώρα τα λαπαροσκοπικά εργαλεία, ενώ τα χειρουργικά βήµατα είναι όµοια
µε το ανοιχτό χειρουργείο µε σηµαντικά όµως πλεονεκτήµατα, όπως οι ηπιότεροι χειρισµοί, οι λιγότερο τραυµατικές επιφάνειες που δηµιουργούνται, η ηπιότερη ανατοµική αλλοίωση της πυέλου και φυσικά µειωµένο µετεγχειρητικό άλγος και ταχύτερος χρόνος ανάρρωσης.
Αν και έχουν δοκιµασθεί διάφορες διαδικασίες για τη θεραπεία των ινοµυωµάτων (πχ φάρµακα και εµβολιασµός), η χειρουργική αφαίρεση παρα-
µένει πρώτη επιλογή, ιδιαίτερα σε µεγάλα συµπτωµατικά ινοµυώµατα.

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΑΝΕΜΦΑΝΙΣΤΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ;

Ένας σηµαντικός αριθµός γυναικών θα επανεµφανίσει ινοµυώµατα τα οποία θα αναπτυχθούν αφού έχει αφαιρέσει τα ήδη υπάρχοντα. Συνεπώς, µετά από την επέµβαση, είναι σηµαντικός ο συχνός ιατρικός έλεγχος για την εµφάνιση τυχόν νέων ινοµυωµάτων. Μικρότερη πιθανότητα ανάπτυξης ή επανεµφάνισης ινοµυωµάτων έχουν οι γυναίκες που βρίσκονται στην εµµηνόπαυση.

ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΙΝΟΜΥΩΜΑΤΩΝ;

∆εν είναι απαραίτητη η αφαίρεση όλων των ινοµυωµάτων και αυτή σχετίζεται κυρίως µε το µέγεθός τους, τον αριθµό τους, τη θέση τους και τη συµπτωµατολογία που προκαλούν (εάν και εφόσον προκαλούν). Η ηλικία της γυναίκας και ο βαθµός υπογονιµότητας είναι δύο ακόµα ση-
µαντικοί παράγοντες, οι οποίοι θα εκτιµηθούν από τον ιατρό της µαζί µε τις πιθανές επιπλοκές της επέµβασης.