Αναπτυξιακή ∆υσπλασία του Ισχίου

Αναπτυξιακή δυσπλασία του ισχίου ορίζεται σήµερα ένα ευρύ φάσµα διαταραχών του ισχίου στα παιδιά που ξεκινά από την ήπια δυσπλασία έως το συγγενές εξάρθρηµα. ∆υσπλασία σηµαίνει κατά κανόνα αβαθής κοτύλη µε διαταραχή της φυσιολογικής σχέσης της µε την κεφαλή του µηριαίου. Συγγενές εξάρθρηµα σηµαίνει πα- ρεκτόπιση ή δυνατότητα παρεκτόπισης της µηριαίας κεφαλής από τη θέση της εντός της κοτύλης. Η επίπτωση της πάθησης εξαρτάται από την έκταση του φάσµατος της κλινικής εικόνας και έτσι ενώ αστάθεια παρουσιάζει το 0,3-1% των νεογνών, αναπτυξιακή δυσπλα- σία εµφανίζει το 0,1%.

Ο τρόπος κληρονοµικότητας είναι άγνωστος αλλά πολυπαραγοντικός αλλά προδιαθεσικοί παράγοντες θεωρούνται το θετικό οικογενειακό ιστορικό, η ισχιακή προβολή, το θήλυ γένος, η ανεπάρκεια του αµνιακού υγρού, το πρώτο παιδί και η συ- νύπαρξη άλλων συγγενών ανωµαλιών όπως η ραιβοιπποποδία και το ραιβόκρανο. Η κλινική εξέταση δείχνει συχνά χαλαρά ή σφικτά ισχία, περιορισµό της απαγωγής των ισχίων ή διαφορά του εύρους απαγωγής, ανισοσκελία, ανισου- ψείς δερµατικές πτυχές καθώς και τα σηµεία εξαρθρήµατος Barlow και O rtolani.

H απεικονιστική επιβεβαίωση της διάγνωσης σήµερα τίθεται µε το υπερηχoγράφηµα ισχίων κατά Graf αλλά και µε τον ακτινολογικό έλεγχο για παιδιά άνω των 5 περί- που µηνών. Να αναφερθεί ότι ο προληπτικός έλεγχος όλων των νεογέννητων µε υπερηχογράφηµεαισχίων κερδίζει έδαφος διεθνώς γιατί η πρώιµη διάγνωση εξασφαλίζει πλήρη θεραπεία. Εάν δεν θεραπευτεί η νόσος έχει σηµαντικές επι- πλοκές: άσηπτη νέκρωση της µηριαίας κεφαλής, βλαισότητα του ισχίου, άλγος, χωλότητα, αστάθεια κατά τη βάδιση και ανισοσκελία.
Τα θεραπευτικά µέσα ποικίλουν ανάλογα µε τη βαρύτητα. Ξεκινάµε µε νάρθηκες απαγωγής αλλά µπορεί να χρειαστεί και κλειστή ανάταξη και γύψος.
Σπανιότερα θα χρειαστεί ανοικτή ανάταξη ή επεµβάσεις διάσωσης του µηριαίου ή της κοτύλης σε µεγαλύτερα παιδιά. Ισχίο που υπεβλήθη σε οποιαδήποτε θεραπεία χρήζει παρακολούθησης και ακτινογραφίας όταν περπατήσει το παιδί, όταν γίνει 8-10 ετών και στο τέλος της σκελετικής ωρίµανσης. Επίσης όταν υπάρξει οποιοδήποτε πρόβληµα.

Η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου πιστεύεται σήµερα ότι οφείλεται σε αναπτυξιακή δυσπλασία που ποτέ δεν διαγνώστηκε. Σήµερα µπορεί να γίνει πρώιµη διάγνωση και πραγµατικά έχουν µειωθεί στο ελά- χιστο οι επεµβάσεις χάρη στον κλινικό και υπερη- χογραφικό έλεγχο των νεογνών.

Γράφει η ΧΟΥΝΤΗ Γ. ΑΡΕΤΗ,
Ειδική Ορθοπαιδικός Παίδων,
Επιµελήτρια Ευρωκλινικής Παίδων Αθηνών, Συνεργάτης Pediatric Department of
Orthopeadics Lund University Hospital Σουηδίας Areti_chounti@hotmail.com
www.euroclinic.g